HISTORIE SWARTBROEK

In de loop van de 16e eeuw werd Swartbroek genoemd als een buurtschap in het buitengebied (buitenie) van Weert. Uit documenten staat vast dat er al in 1526 een St. Corneliuskapel aanwezig is langs de weg van Ell. De kapel raakte in de 18e eeuw zodanig in verval dat reparaties niet meer afdoende zijn en daarom gaf de bisschop van Roermond in 1735 opdracht om de kapel te herbouwen zodat deze plaats bood aan 140 personen.

Reeds in 1770 werd gepoogd om een priester in Swartbroek aan te stellen, aangezien de gelovigen voor hun kerkelijke plichten aangewezen waren op Weert, dat een zevental kilometers verwijderd was over slecht begaanbare wegen. In 1776 werd een eigen rectoraat ingesteld en in 1782 werd de rectorij gebouwd, die ook tegenwoordig nog bestaat. Ook was er eind 18e eeuw een lagere school. Het aantal inwoners van Swartbroek bedroeg toen ongeveer 200. Ook in de 19e eeuw betrof het een vrijwel geheel agrarische gemeenschap, met enkele ambachtelijke bedrijfjes (smederij en klompenmaker), en in 1840 kwam een steenbakkerij in productie, terwijl in 1890 een zuivelfabriekje werd geopend. Begin 20e eeuw waren er ook enkele winkeltjes en -op het hoogtepunt- een 17-tal café'tjes.